jump to navigation

Амстердам хотиралари — 95 20 мая, 2017

Posted by Shahodat in Наср.
add a comment

Синглимга мактублар туркумидан

Ҳаммаси унут бўлади, дея ўзни беҳуда овутмаслик керак, Чунки ҳаётда ҳеч бир ҳодиса шунчаки унут бўлмайди. Масалан, cенга озор берган кимсани  кечириб юборасан, аммо ҳарчанд уринма у билан боғлиқ ҳодисаларни сира унутолмайсан.  Ҳолбуки кечирмоқ энг тўғри қарор эмасми?

-Ўлмоқ — ташвишлардан қутилмоқнинг энг осон йўлидир. Ҳаётда ўлолмай юрганлар қанча-а?

Мен бу гапни бир таниш дугонамга айтганим чоғ у менга ялт этиб қаради.  Афтидан унинг ақли шошди, қаҳрнинг панжасида дир-дир титраган қўрқув каби. (далее…)

Амстердам хотиралари — 92 1 декабря, 2016

Posted by Shahodat in Наср.
add a comment

Кундалигимдаги қайдлар

Шамол остонамдан ошиб улгурди, сўнг титратиб бир ғулу кирди танамга. Томирларим ичра пинҳон югурди, бостириб қалбимга кирган аланга. Нега мен ўзим учун ёт бўлган бўлакча ҳолу ҳолатга тушмакдаман?

Бурилиб ортимга қараган чоғим, эшиги қийраҳон очиқ  хонадан  ширали овоз қулоғимга чалинди. Қироат бамисли шуъла мисоли хонам ичра оқиб кирди-да, сўнгра  шууримни шаффоф нури билан ўрай бошлади. “Мулқ“ сураси сўнгра эса «Салотан тунжина» тилимдан учди. (далее…)

Амстердам хотиралари — 90 16 сентября, 2016

Posted by Shahodat in Наср.
add a comment

ёлғизКундалигимдаги қайдлар

Бандаргоҳга кема яқинлашарди.

Мен негадир сукутда қотдим, аммо нигоҳларим тинмай ненидир сўйлар эди. Руҳим озод бўлди булутга дўниб, фақат вужудим банди эди қисматга кўниб. Cўнг бир  ҳоллар кечди менинг ичимда… Битик битдим. Битикни ён дафтаримгамас, вужудимнинг лаҳм гўштларига битдим. Ўрнимдан туриб кетдим, англаганим, тирикликдан мақсад фақат бу эмас эди. Худди шу тобда эҳтимол,  ҳеч бир зот кимсасиз эмасди.  Ҳеч кимса руҳан ёлғиз эмас эди менинг қадар. Баҳайбат тепаликка кўтарилиб, уммон томон назар ташладим. Шунда тўлқинларни писанд этмай сувни уриб чиқаётган кемага кўзим тушди. Вақт  соат миллари сингари юрмасди, у менинг қоним ичида сокин оқарди. Уфқ узра шафақ қотиб қолгандек. Бу ҳол  менга кечмишини унутиб, шафқатсиз Вақтнинг қурбонига айланган  донишманд чолни эслатди. Мен яна тепаликка кўтарилдим. Яна уммон томон назар солдим. Бандаргоҳга кема яқинлашаётир эди. У тўлқинларни  писанд этмай,  сувни ёриб чиқаётир эди. Бу ҳолни ситамгир ёвни енгиб, озодликни қучган жаҳонгирга  менгзадим. (далее…)

Амстердам хотиралари — 89 21 августа, 2016

Posted by Shahodat in Наср.
add a comment

Кундалигимдаги қайдлар

Тонг ёришган чоғ қўлёзманинг навбатдаги бобига якун ясадим.

Тимсолнинг ҳоли жуда азобли, оғриғи эса давомли эди. Унинг руҳий изтироблари юрагимни ниҳоясиз қайғуга солди. Назаримда қаламим бармоқларим ёрдамидамас,  асаб импульслари орқали ҳаракатга келаётгандек. Толиққаним сезилиб турарди.

Танаффусдан сўнг ёзганларимни кўздан кечирдим ва қўлёзманинг баъзи кемтик жойларига кичик иловалар киритдим. (далее…)

Амстердам хотиралари — 88 15 августа, 2016

Posted by Shahodat in Наср.
add a comment

Кундалигимдаги қайдлар

Қўлёзмага  иловалар киритдим. Гарчи улар кичик бўлсада, тимсолнинг характери ҳамда воқеликнинг моҳиятини очишда кўмакчи бўлди.

Гарчи икки қўли қонга ботган, гуноҳкор эса-да, нолон юрган одамни туртма!

***

Ёвузлик  эзгуликни  янчиб келди. Етар энди, одам зотидан инсонга фақат яхшилик етсин..

***

Яхшилик қил, билса балиқ, билмаса Ҳолиқ билар, — дейишди. Менинг назаримда Ҳолиқнинг билиши кифоя эди.

*** (далее…)

Амстердам хотиралари — 87 30 июля, 2016

Posted by Shahodat in Наср.
add a comment

Кундалигимдаги қайдлар

Кимса, у қандай вазиятда бўлмасин, ўз ўрнини билиб, хотиржам тургани, бу унинг ким эканини кўрсатади. Аслида инсон сукути билан хотиржам эканини, ҳаракати билан эса ақлидан нелар кечаётганини намойиш этади.
Мен кетмас иймон, ҳам кенгфеъллилик сўраган эдим; бахт — бир куни бошим силашин билдим.
*** (далее…)

Амстердам хотиралари — 86 25 июня, 2016

Posted by Shahodat in Наср.
add a comment

кетдимКундалигимдаги қайдлар

Шу тоб кўнглим бирдан ёришди. Толеъимда қуёш жилва қилган чоғ, ўзимда оний ўзгариш туйдим. Ички жимжитлик  якун топиб, назаримда ўз ибтидоимга қайтгандим.

Жилдираган жилға эдим, уммонга ошуфта эдим. Манзилга етмоғимчун тиним билмай оқмоғим даркор эди. Ҳаётимнинг худди шу сониясида гўёки қумлар ўпқонига кўмилиб, мудроқ ётган хотираларим дафъатан уйғонди-ю, тобора жонланаётган ўйларим  битикларим ичида бўй кўрсатаётган ниятларимга якдил, ҳам эгиз-муштарак эканини англай бошладим. Мен сочилиб ётган хаёлларимни тафаккурим жомига тўплаб, бор журъатимни қаламим сиёҳига  қаратдим.  Ён дафтаримни олиб, бўлажак асарга  доҳил   режа туздим-да, кичик бир дебочани қоралаб қўйдим. Қулоғимга бир сас урилди.  Мудроқ жонимни  мудом уйғоқликка ундовчи бир сас эди у. (далее…)

Амстердам хотиралари — 85 1 июня, 2016

Posted by Shahodat in Наср.
add a comment

AnnabelКундалигимдаги қайдлар

…Шунда мен Ҳолланд Шимолий уммони тўлқинларини кўҳна Қоҳирани тўйинтирган Нил ила муштарак билдим. Индалло шуки, мен кечмиш ва бугун ҳодисаларини “синтез” қила бошладим. Аммо макон ва ҳам замонга дарз кетгани мени нохуш ҳолга солган эди. Каминани маъзур тутасиз, аслида мен бу чиркин ҳодисани шундай эшитгач, уни қўлёзмага илова сифатида киритдим.

*   *   * (далее…)

Амстердам хотиралари — 84 30 мая, 2016

Posted by Shahodat in Наср.
add a comment

тунКундалигимдаги қайдлар

Уфқнинг равоғида милт-милт ёнган юлдуз шуъла таратар эди. Қоронғуда атрофим ёришиб кетди, шунда мен хушсаодат дамлар яқишлашаётганини ҳис этдим…

Кейин, кейин… бош кўтармай  беш-олти  саҳифани қоралаб қўйдим.Толиққанимни сезиб, саҳифалар ичига ботган жуссамни тортқиладим,  аммо ўзим узун ва давомли ўй ичида ғарқ эдим ҳамон. (далее…)

Хотиралар — 83 5 мая, 2016

Posted by Shahodat in Наср.
add a comment

sable2Атроф кўзимга бошқача кўринди.

Мен бир қалам истардим, сиёҳи қуримайдиган, тугамайдиган қалам. Шоён кайфиятда эдим. Менинг бу ҳолим тушларимда ўткинчи, ўнгимда эса жуда соғинчли ҳолатдир. Негадир тутдек тўкилган, сарғайиб сўлган хазонрез боғлар кўз олдимга келди. Тор кўчанинг ҳув четидаги оғоч ўриндиққа чўкар эканман, хаёлан титилиб кетган саҳифаларимни йиғиштирдим. Оғриқ сатрларимга малҳам дори қуйиб чиқдим. Яна нимадир қилгим келди. Аниқроғи, ниманидир битгим келди. Ёқимли май ёмғири сингари тўкилгим келди. Нега қаҳрли ва ғазабли зимистондан сўнг ҳузурингга кириб келган баҳор  кўнглни зийнатлаб қўяди? Чунки зимистон яралмас бўлса, баҳорнинг  аҳамияти —  қиймати  қолмайди. Табиатдаги шу зариф ҳодисани Ягона ва мукаммал Мусаввир томонидан маҳорат билан чизади. Яланғоч дарахт новдалари зумрад япроқ ва ёқут ғунчалардан исирғалар тақади. Ҳикоя мана шу ерида гўзаллаша борганди. Хаёлан кўп битикларни битдим. Ён дафтаримга неларнидир қайд этдим. Шунда илк бор хунук ҳодисадан сўнг зариф ва зангин мусиқа ярата олганимдан суюниб кетдим. Ҳикояга маъно киргандек эди; атроф кўзимга жуда гўзал кўринди. (далее…)